Το Αμαλιειον Οικοτροφειον Θηλεων
ιδρύθηκε στις 8 Ιουνίου 1855 ως Φιλανθρωπική Εταιρεία με την επωνυμία «Αμαλίειον Ορφανοτροφείον Κορασίων», με Βασιλικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Όθων και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ως αρμόδιος Υπουργός των Εσωτερικών.
Σκοπό είχε να περιθάλψει τα παιδιά, τα οποία έμειναν ορφανά από τη θανατηφόρο επιδημία της χολέρας, η οποία εκδηλώθηκε στο στρατόπεδο της γαλλικής στρατιωτικής δύναμης κατοχής στον Πειραιά, τον Ιούλιο του 1854 κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, και επεκτάθηκε στη χώρα και κυρίως στην Αθήνα.
Βασιλεύς Όθων
Βασίλισσα Αμαλία
Στα 170 χρόνια λειτουργίας του Οικοτροφείου στόχος των Ιδρυτών, των Μελών και Εκπαιδευτικών του, ήταν να αναπτυχθούν προσωπικότητες γυναικών με πνευματική καλλιέργεια, κοινωνική υπόσταση και επαγγελματική κατάρτιση σε ατμόσφαιρα οικογενειακής αγάπης.
Μαρία Υψηλάντη
Στην πολύ δύσκολη για την πατρίδα περίσταση το ευγενές παράδειγμα της χριστιανικής φιλανθρωπίας έδωσαν πρώτοι ο Βασιλεύς Όθων, η Βασίλισσα Αμαλία και η Πριγκίπισσα Μαρία Γεωργίου Υψηλάντη το γένος Μουρούζη, η οποία μετέβαλε την οικία της σε πραγματικό ορφανοτροφείο, φιλοξενώντας είκοσι ορφανά κορίτσια της Αθήνας. Το μέγεθος και η έκταση της κοινωνικής δυστυχίας την ώθησαν στη σκέψη δημιουργίας ενός μόνιμου ορφανοτροφείου κοριτσιών 70 κλινών. Για την υλοποίησή του εργάστηκαν με ενθουσιασμό σπουδαίες Αθηναίες, όπως η Ζωή Σούτσου, η Κυριακούλα Κριεζή, η Ανδρομάχη Ρενιέρη και η Λουκία Ρίζου. Το έργο τέθηκε υπό την αιγίδα της Βασίλισσας Αμαλίας, η οποία ήταν η πρώτη δωρήτρια σεβαστού ποσού. Ακολούθησε σειρά Δωρητών και Ευεργετών που εξασφάλισαν την αδιάκοπη λειτουργία του χωρίς κρατική οικονομική υποστήριξη.
Σκοπός του Αμαλιείου δεν ήταν μόνο να προστατεύει ορφανά κορίτσια, αλλά και να φροντίζει για τη μόρφωσή τους. Για το λόγο αυτό λειτουργούσε εξατάξιο δημοτικό σχολείο. Αργότερα κάλυψε τις ανάγκες Γυμνασίου και Λυκείου. Επιπλέον, επειδή θεωρούσαν την επαγγελματική κατάρτιση απαραίτητο στοιχείο της γυναικείας μόρφωσης, ίδρυσε το 1926 Ανωτέρα Οικοκυρική Επαγγελματική Σχολή, όπου διδάσκονταν οικιακή οικονομία κοπτική, ραπτική, κέντημα, δαντελοποιία, αποσπώντας βραβεία σε Διεθνείς Εκθέσεις.
Το Αμαλίειον λειτούργησε αδιάκοπα τον 20ο αιώνα, κατά τη διάρκεια όλων των πολέμων, των Βαλκανικών, της Γενοκτονίας των Ποντίων και της Μικρασιατικής καταστροφής, φιλοξενώντας παιδιά από όλα αυτά τα μέρη. Στα χρόνια της γερμανικής κατοχής διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο, φροντίζοντας τα φιλοξενούμενα ορφανά κορίτσια και οργανώνοντας συσσίτια, ώστε εκατοντάδες παιδιά να τρέφονται καλά και να παίρνουν κάποιες μερίδες φαγητού για τις οικογένειές τους. Το έργο του Αμαλιείου αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία Αθηνών η οποία του απένειμε το 1954 το «Βραβείο Αρετής και Δόξης».
Συνεχίζοντας το σπουδαίο έργο του και στα νεότερα χρόνια, φιλοξένησε κορίτσια ορφανά από τον έναν ή και τους δύο γονείς ή και, κατ’ εξαίρεση, κορίτσια, τα οποία είχαν γονείς, αλλά έχρηζαν οικονομικής βοηθείας. Κάλυψε οικονομικά όλες τις δαπάνες για την εκπαίδευσή τους, φροντιστηριακά μαθήματα για την καλύτερη σχολική επίδοση, την εκμάθηση ξένων γλωσσών και μαθήματα υπολογιστών. Στον ελεύθερο χρόνο τους οι οικότροφοι παρακολουθούσαν μαθήματα μουσικής, χορού και καλλιτεχνικών.
Από την αρχή της λειτουργίας του Οικοτροφείου στόχος των Ιδρυτών, των Μελών και Εκπαιδευτικών του ήταν να αναπτυχθούν προσωπικότητες γυναικών με πνευματική καλλιέργεια, κοινωνική υπόσταση και επαγγελματική κατάρτιση σε ατμόσφαιρα οικογενειακής αγάπης.
